Πειθούς Δημιουργός

Η ρητορική παιδεία παραγνωρίζεται  από τη  δημόσια εκπαίδευση. Η θεσμική υλοποίηση των ρητορικών αγώνων από το ΥΠΕΠΘ κράτησε για λίγα χρόνια και εξαιτίας των γενικότερων οικονομικών και κοινωνικών συγκυριών καταργήθηκε.  Όμως όσοι βρίσκονται «κοντά» στις εύπλαστες  ηλικίες των νέων στα σχολεία ζουν τον εκφυλισμό της γλώσσας και τη συρρίκνωσή της. Συρρίκνωση  γλώσσας σημαίνει και συρρίκνωση σκέψης  και η ρητορική παιδεία στοχεύει σε αυτόν ακριβώς το νευραλγικό τομέα: την ενίσχυση της δημιουργικής σκέψης η οποία επιτυγχάνεται με τη συστηματική και παράλληλη καλλιέργεια του προφορικού λόγου.

 

Οι μαθητές παροτρύνονται να μιλούν με συναίσθημα και πρωτοτυπία, να ενημερώνονται για επίκαιρα θέματα ,να ευαισθητοποιούνται και να προβληματίζονται με ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Μαθαίνουν να αρθρώνουν συγκροτημένο και δομημένο λόγο και κυρίως να ε π ι χ ε ι ρ η μ α τ ο λ ο γ ο ύ ν ! Η γνώση που παίρνουν οι μαθητές από το σχολείο δεν πρέπει να είναι «ένα παστωμένο υλικό». Είναι δυναμική έκφραση ζωής  και παίρνει ζωή μέσα από τη συμβολή της στη ζωή ,αλλιώς πεθαίνει .Ο απώτερος στόχος των ρητορικών ομίλων είναι να ανοίξουν ένα παράθυρο στον κόσμο ,να δημιουργήσουν  ενεργούς  πολίτες  που να ξέρουν καλά να υψώσουν το ανάστημά τους ,το λόγο τους!            

 

Έχει παρατηρηθεί από έρευνα που έγινε στη χώρα μας το 2010 σε δείγμα 180 μαθητών ότι το πρόγραμμα ασκεί ιδιαίτερα θετική επίδραση σε επίπεδο ανάπτυξης  δυνατότητας παραγωγής λόγου, τα παιδιά μαθαίνουν να εκτίθενται σε ακροατήριο, να δομούν ορθούς συλλογισμούς, εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό  τους και γενικά αρθρώνουν ‘ένα λόγο άρτιο και ουσιαστικό ,με την αισθητική που αρμόζει σε έναν δημόσιο ομιλητή, αποκτώντας παράλληλα και σημαντικές επικοινωνιακές δεξιότητες.

 

Η ρητορική γεννήθηκε και άνθισε στη χώρα μας

Plato (ca. 4th Century BCE)(ca. 6th Century BCE)

Τι λαχταρά η ψυχή μου η φρενιασμένη τόσο πολύ να γίνει: ―«Ποιά και πάλι θες η Πειθώ να φέρει στην αγάπη σου;Σαπφώ, ποιά σ᾽ αδικάει; Γιατί αν φεύγει, γοργά από πίσω θά ᾽ρθει,κι αν δεν παίρνει σου δώρα, θα σου φέρει·τώρ᾽ αν δεν σ᾽ αγαπάει, θα σ᾽ αγαπήσε ικαι δίχως να το θέλει».

Αυτό που διαφοροποιεί τους εκπαιδευτικούς ρητορικούς αγώνες από την αρχαία Ρητορική είναι ότι οι ομιλητές δεν έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν την άποψη που θα υποστηρίξουν, αλλά αυτή καθορίζεται με κλήρωση. Οι μαθητές – ομιλητές αναγκάζονται να σκεφτούν δημιουργικά, χωρίς να περιορίζονται από τις παγιωμένες απόψεις ή τις τυχόν προκαταλήψεις τους.Ίσως, λοιπόν,κάποιος αναγκασθεί να υποστηρίξει μία απόψη με την οποία διαφωνεί.Ειναι απαραίτητο ,συνεπώς, να έχει ανοιχτό μυαλό και τη διάθεση όχι μόνο να κατανοήσει τη θέση που « κληρώθηκε» , αλλά επιπλέον να αναζητήσει έξυπνα και ισχυρά επιχειρήματα για να την υποστηρίξει.

 

Πεμπτουσία Ρητορικής ∞ ΔΕΝ υπάρχουν απόλυτες αλήθειες!!

 

Για κάθε άποψη υπάρχει και η αντίθετη ,αρκεί να έχει κανείς τη διάθεση να την αναλύσει και να την κατανοήσει μπαίνοντας στη θέση του άλλου.

 

                                                                                                                        Μ .Κ.